Değerlendirmede ve Not Vermede Netliği Yakalama.

Değerlendirmede ve Not Vermede Netliği Yakalama

Sınıf değerlendirmesinde sıfırlar sorusuyla ilgili bir makalede farklı felsefelerle dolu tutkulu bir tartışma başladı ve halen devam ediyor işte öğrenci değerlendirme farklı bir bakış açısı:

“Çocuklar gerçek dünyanın nasıl çalıştığını öğrenmeli!”

“Bir sıfır, bütün bir sınıfta bir çocuğu dibe vurdurmamalı!”

“Çocukların ustalık gösterene kadar çalışmalarını tekrar yapmamaları için hiçbir sebep yok!”

“İşi tekrar yapmasına izin verirsek, asla teslim tarihlerini öğrenemezler!” 

Öğretmenler ayrıca, öğrencinin en düşük notunu düşürmek, ödevlerle geçmesine izin vermek ve yalnızca deneme amacıyla ödevi notlandırmak gibi uygulamaları tartıştılar. Konuşma esnasında, bir şey bendenetlik kazandı: Öğretmenler değerlendirme konusunda  çok farklı yerdedir – amacının ne olduğu, nasıl yapılacağı ve neden gerekli olduğu gbi.

Üniversiteler SAT ve ACT gerekliliklerini düştükçe ve kabul kararları için öğrencilerin not ortalamalarına daha fazla bağımlı olduklarından, eğitimcilerimizin değerlendirme felsefelerimiz hakkında netlik kazanmaları ve değerlendirme, değerlendirme ve derecelendirme uygulamalarımızı nasıl etkiledikleri her zamankinden daha önemlidir.

 

ÖDEVİ DAĞITMA, DEĞERLENDİRİLMESİ VE NOT VERME

‘Assessment’ Değerlendirme kelimesi latince de yanına oturmak anlamına gelen ‘assidere’ kelimesinden gelmektedir. Değerlendirdiğimiz zaman, bir öğrencinin bildiği ve yapabilecekleri hakkında bilgi sahibi oluruz.

Bu bilgiyi elde etmenin yöntemlerinin olabildiğince geçerli ve güvenilir olmasını sağladığımızdan emin olmalıyız.

Öğrencilerin bilmesini ve yapabilmelerini beklediğimiz konular hakkında net olmalıyız, ve bizim kullandığımız araçların öğrencilerin bize göstermelerini istediğimiz şeyleri sakınmadan yaptığına emin olmalıyız

İnce motor becerileri gecikmeli veya iyi okuyamayan veya iyi yazamayan veya sınavı yazdığım dili konuşmayan bir öğrenciye kağıt-kalem sınavı verirsem, Öğrencinin ne bildiğini değerlendirmiyorum, dili ne kadar iyi okuyup yazabileceğini ya da anladığını değerlendiriyorum. Topladığım veriler hatalı.

Değerlendirme, kusurun gerçekten devreye girdiği yerdir çünkü bu, verileri bir standarda karşı koyduğumda ve yeterince iyi olup olmadığına karar verdiğimde.

Bu, “yeterince iyi” neyin neye benzediğini bilmek zorunda olduğum anlamına geliyor ve verilerime güvenmem gerekiyor. Diğer şeylerin yanı sıra, kullandığım merceğin önyargısız olduğundan ve “yeterince iyi” nin tüm çocuklarım için aynı olduğundan emin olmalıyım.

Verilerimi standartlara göre hazırladığımda, her düzeyde öğrencilerin iyi bir dağıtımını gördüğümden emin olmak için iki kez kontrol ettim. Eğer çocukların hepsi standardı karşılarsa ve herkes aşağıya düşerse, işte burada  sorun genellikle çocuklarda olmaz – benim ve sistemim dedir.

Buradaki problemler bildiğimiz gibi sayısız. Bir C (veya S), “standardı karşılıyor” ile aynı mı, yoksa A mı yoksa E mi olmalıdır? Yüzde 70 mi, yoksa yüzde 75 mi? Öğrenciler belirli sayıda devamsızlık için otomatik olarak harf notunu düşürüyor mu? Ekstra kredi ne olacak? Standartlara dayalı bir rapor kartı mı yapalım? Bu sinir bozucu sıfırlar hakkında ne kullanıyoruz, bunları kullanıyor muyuz yoksa yüzde 50’lik bir F mı?

Vatandaşlık notları gibi öznel konularda ve öğretmenlerin çaba veya zorlama durumları için bir notu yukarı ya da aşağıya çevirme ayrıcalığını ekleyin, “iyi bir öğrencinin” neye benzemesi gerektiğine dair ön yargılardan bahsetmeyin

 

SİSTEMLERİMİZDE NETLİĞİ BULMA

Bu konularla ilgili olarak kendimiz ve meslektaşlarımızla netleşmek için, aşağıdaki gibi sorular hakkında konuşmalıyız:

Okulun amacı nedir? Öğrencinin rolü? Öğretmenin rolü?

Öğretim stratejilerimiz bu amaca ve bu rollere nasıl uyuyor?

Öğrenciler sınıflarımızda nasıl puan kazanır? Akademik olmayan görevler için puan var mı? Varsa neden?

Hangi öğrencilerin puan kazanmaları daha kolay  gibi görünüyor? Hangi öğrencilerin görünmüyor?

Onlara önceliklerimiz hakkında neler aktarıyor?

Neden bazı çocukların başarılı olduğunu ve başkalarının başarısız olduğunu düşünüyoruz?

Çocukların  başarılı ve başarısız olduklarına dair ne gibi varsayımlar yapıyoruz?

Değerlendirmeye yönelik araçlarımız nelerdir? Kimlerden yanadırlar? Kimi ihmal ediyor?

Değerlendirmelerimizde topladığımız verilerin geçerli ve güvenilir olduğundan nasıl emin olabiliriz?

Puanlama sistemlerimizin faydaları ve maliyetleri nelerdir?

Mevcut sistemlerimiz çocuklarımıza hizmet etmezse ne olur? Ya gerçekten yetişkinlerin rahatlığıyla ilgiliyse?

Bunun gibi bir çok sorulara doğru cevaplar verebiliyorsak puanlamada netlik kazanabiliriz.

 

Bilgi paylaşıldıkça Güzeldir. Lütfen sizde paylaşın.

 

Kaynak: https://www.edutopia.org/article/finding-clarity-assessment-and-grading